Translate

niedziela, 28 października 2012

pancerz


To przykre, że mieszkając pod jednym dachem z najbliższym ci teoretycznie człowiekiem, tak naprawdę mało o nim wiesz albo zupełnie nic.

Mijamy się na zakrętach naszego domu, starając się zdradzić o sobie jak najmniej – co robisz, nic, a ty, też nic – nie zdradzaj niczego, bo druga strona nie przebije wtedy twojego pancerza, a co za tym idzie nie będzie mogła cię zranić…

3 komentarze:

  1. Tak, smutne... Ale jakie prawdziwe!

    Przepraszam, że przez tak długi czas nie wchodziłam i nie komentowałam Twojego bloga, ale naprawdę, nie miałam czasu...
    Zapraszam do mnie ;)

    Pozdrawiam - wcześniejsza Rika, aktualna Asuria ;)

    OdpowiedzUsuń
  2. Przykre, a nawet bardzo przykre, ale niestety tak w życiu bywa. Często boimy się kogoś poznać bliżej, otworzyć się przed nim, w obawie przed zranieniem..

    OdpowiedzUsuń

Dziekuję za komentarz, polecam się na przyszłość :)